Μέχρι το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, οι ουσίες που χρησιμοποιούνταν για τη βαφή υφασμάτων προέρχονταν μόνο από φυσικές πηγές και οι περισσότερες διαδικασίες βαφής ήταν περίπλοκες και χρονοβόρες, καθώς τόσο τα νήματα όσο και τα υλικά απαιτούσαν μία ειδική επεξεργασία.  Σε πολλές περιπτώσεις, ένα στάδιο της διαδικασίας της βαφής περιλαμβάνει τη χρήση μιας ουσίας που προσκολλάται τόσο στην ίνα όσο και στη βαφή και μέσω αυτής, η βαφή «δένει» με το νήμα και παύει να είναι υδατοδιαλυτή (δηλαδή δεν αποχρωματίζετε).  

Η υφαντική ύλη -πριν χρησιμοποιηθεί- περνούσε από μια ειδική επεξεργασία, το στύψιασμα, δηλαδή την τελική πλύση των βαμμένων νημάτων, κατά την οποία πρόσθεταν διπλό θεϊκό άλας του αργιλίου και του καλίου, για να είναι λεία, λαμπερά και να μην ξεβάφουν.  Η νηματοβαφή γινόταν αμέσως μετά το γνέσιμο. Τα νήματα που έγνεθαν τα έκαναν κουβάρια και πριν τα βάψουν τα τσίκλιαζαν, δηλαδή τύλιγαν την κλωστή του κουβαριού κυκλικά στα ορθωμένα γόνατά τους ή στα τεντωμένα χέρια κάποιου άλλου.  Η βαφή των νημάτων γινόταν στο καζάνι, μέσα σε βρασμένο νερό. Τα τσικλιά έμπαιναν στο καζάνι, τα ανακάτευαν μ’ ένα ξύλο για να βαφτούν όλες οι κλωστές, μετά τα ξέβγαζαν σε καθαρό νερό και τα άπλωναν σε φράχτη για να στεγνώσουν.  

Το ακάθαρτο υγρό από το βρασμένο μαλλί (ή αλλιώς σαριά) το κρατούσαν, γιατί είχε μια κολλώδη ουσία, την οποία ρίχνανε μέσα στο καζάνι της βαφής και αυτό αποτελούσε τη «ζύμη» του βαψίματος. Στη συνέχεια τα νήματα τοποθετούνταν στην ανέμη και από κει τα μάζευαν στα μασούρια.  Η επιλογή των χρωμάτων ήταν μια εξίσου σημαντική και καθόλου εύκολη υπόθεση. Για την επίτευξη των χρωμάτων χρησιμοποιούσαν λουλούδια, φύλλα και όποιο άλλο φυσικό υλικό μπορούσε να βγάλει χρώμα κατά τον βρασμό, με το κόκκινο να είναι μέχρι σήμερα το αγαπημένο χρώμα των υφαντριών, ενώ το μαύρο να έρχεται δεύτερο σε προτιμήσεις.  

Τα υλικά που χρησιμοποιούσαν για χρώμα ήταν τα εξής:

Για το Κόκκινο

• Ροδάμι πρίνου
• Αγριοκορομηλιά
• Φλούδες πλάτανου
• Πριονοκούκι, (παράσιτο που βρίσκεται πάνω στο πουρνάρι)
• Ριζάρι

Για το Μαύρο

• Το ξύλο του σκλήθρου και του μέλεγου
• Καρυδότσουφλα
• Τον φλοιό φτελιάς και μελιάς
• Τα φύλλα και τον φλοιό της βελανιδιάς

Για το Κίτρινο

• Φύλλα μαύρης μουριάς και αμυγδαλιάς
• Φλούδες μήλου και κρεμμυδιού
• Λουλούδια από σπάρτο

Για το Πράσινο

• Το φυτό λαδανιά
• Μολόχα
• Φλούδα μέλεγου

Για το Μπλέ-Γαλάζιο-Ουρανί

• Λουλάκι
• Λάπατο (μαζί με λουλάκι)
• Σαριά (το νερό στο οποίο είχαν ζεματίσει τα νήματα)